David de Boer richt zich in dit afstudeerproject op de beperkte ruimte voor het opwekken van hernieuwbare energie in metropolitane regio’s. Zijn project draait om een modulair fotovoltaïsch (PV) systeem in het IJmeer bij Amsterdam.
In het plan van David wordt gebruik gemaakt van de draagstructuur van het PV systeem om het ecologische proces van verlanding in gang te zetten. Door middel van rieten dammen wordt het slib vanuit het IJmeer opgevangen en het water gezuiverd. Hiermee wordt een verlandingsproces in gang gezet waardoor na verloop van tijd kleine eilanden ontstaan met een gevarieerde habitats voor flora en fauna.
Het landschap dat tot stand komt is een archipelago (groep van eilanden) dat onderdeel gaat uitmaken van het IJmeer, ook nadat de PV panelen zullen zijn weggehaald. Het blijven dan hotspots van biodiversiteit en een kraamkamer voor onderwaterleven. Er worden ook eilanden ontwikkeld langs het tracé van de toekomstige metrolijn tussen Amsterdam en Almere, waardoor er tijdens de rit een goed zicht is op de archipelago. De structuur van de metroverbinding wordt gecombineerd met een fietspad, waardoor enkele eilanden toegankelijk worden voor recreanten.
Dit project laat zien hoe technologie en natuur elkaar kunnen versterken en door de seizoenen en jaren voor een veranderend beeld zorgen. Het laat beleidsmakers en bestuurders zien dat het mogelijk is om ook in een hoogstedelijk gebied op grotere schaal elektriciteit op te wekken en tegelijkertijd zorg te dragen voor natuurontwikkeling in en beleving.
David de Boer studeerde in 2020 met dit project af aan Wageningen University en werd bij zijn afstuderen begeleid door Sven Stremke en Paolo Picchi. Met zijn afstudeerproject won hij de IFLA student award. Hij werkt op dit moment bij Flux landscape architecture.
