Ziega van den Berk – Het Doggersland, de kraamkamer van de Noordzee

Ziega van den Berk benaderde de opgave van 8.000 windturbines in de Doggersbank (een ondiepte in de Noordzee) vanuit het perspectief van het (zee)landschap en het zeeleven. Het harde substraat van de Noordzee is grotendeels verdwenen door de visserij en daarmee ontbreekt ook de voedingsbodem van het zeeleven. Door op iedere schaal slim te ontwerpen, van het hele windpark tot individuele turbinevoeten, kan er een nieuw rif ontstaan dat functioneert als kraamkamer van de Noordzee.

In dit project verdiepte Ziega zich in de kwaliteiten en kenmerken van een plek waarvan de bewoners zich niet zo makkelijk kunnen laten horen. De zee is niet een blanco vel, maar ook een landschap met ‘inwoners’. Ook voor de energietransitie op land dit is een belangrijke vraag voor ontwerpers: hoe nemen we de stem mee van de mensen die ontbreken op bewonersavonden? Omdat ze te jong zijn, geen tijd hebben of nog niet geboren zijn? Voor de inwoners van de zee stelt Ziega een actieve en betrokken aanpak voor: ontwerpen – aanleggen – onderzoek doen. Op deze manier hoopt ze steeds beter inzicht te krijgen in de voorkeuren van het zeeleven.

Ziega van den Berk rondde met dit afstudeerproject haar opleiding aan de Amsterdamse Academie van Bouwkunst af, onder begeleiding van Marieke Timmermans, Bruno Vermeersch en Philomene van der Vliet. Ze werd met dit project genomineerd voor de Archiprix van 2021. Ziega werkt bij MUST.

Verrijking van het zeeleven van de Noordzee door de te ontwerpen aan de voet van de windturbines (afbeelding: Ziega van den Berk)